O Ourizo
Co seu ouro vello, mol
o ourizo ouriceiro
no pico dun castiñeiro.
Tal un señor moi mandón
o ourizón
no pico dun castiñeiro
tomando o sol moi riseiro
O ourizo está moi ledo
coa súa casa ben pechada
-ouh, que medo!
de espiñas toda cercada.
Quer botar unha risada
e os seus dentes arregaña
case un nada,
e xa fuxiu a castaña...!
Ningún comentario:
Publicar un comentario